به یقین نهضت خونینی هم چون نهضت کربلا واستقبال امام حسین(علیه السلام)از همه ی حوادث شکننده آن وپذیرش شهادت خود ویاران وفرزندان واسارت زنان وکودکان,نمی تواند مسأله ی ساده ای باشد.باید مطمئن بود که آن امام بزرگوارویاران گرانقدرش به دنبال هدفی مهم بودند که تقدیم جان ومال وپذیرش هر نوع سختی وآزار را برای آن سهل وآسان می کرد.حضرت علی (علیه السلام)در روایتی می فرماید:«فَاِذا نَزَلَت نازِلَهُ فَاجعَلُوا اَنفُسَکُم دُونَ دیِنِکُم»؛هنگامی که حادثه ای پیش آمد(که دین یا جان شما را تهدید می کند)جان خویش را فدا کنید نه دینتان را.[1]

خط انحراف از اسلام ناب که از ماجرای سقیفه آغاز شد,در عصر استیلای معاویه شدت گرفت.ولی تلاش معاویه بر آن بود که با حفظ ظواهر دینی ودر پس پرده نفاق به مقاصد خویش برسد,امام حسین(علیه السلام)در اواخر عمر معاویه,مبارزه خود را به گونه ای علنی آغاز می کند وزمینه ی یک قیام را فراهم می کند,امام حسین(علیه السلام)در پاسخ نامه جمعی از مردم کوفه نوشت:«فَاَلصِقُوا بِالـأَرضِ,وَأَخفُوا الشّخصَ,وَأَکتُمُوا الهَوی,وَأَحتَرِسُوا مِن الأَظِنّاءِ مادامَ ابنُ هِندَ حَیّاً»اکنون حرکتی انجام ندهیدواز آشکار شدن,دوری نمایید,وخواسته ی خویش را پنهان کنید,واز حرکات شک برانگیز,تا زمانی که فرزند هند(معاویه)زنده است,پرهیز نمایید.[2]

امام حسین(علیه السلام)به خاطر همین بدعت های دروغین که در میان همه ی مردم ریشه دوانیده بود,به مبارزه پرداخت در واقع این بدعت ها وتحریف ها,می توانست اسلام را به کلی نابود کند وچیزی از اسلام,جز نامش نماند؛ولی امام حسین(علیه السلام)در آن زمان هدف دشمنان اسلام را شناخت ودر مقابل این شیطان صفتان به پا خواست واز همه چیز خود حتی فرزندان خود در این راه دریغ نکردتا پرچم اسلام همیشه سرافراز باشد.

[1] -محمد بن یعقوب کلینی,اصول کافی,ج2,حکایت2,ص216.
[2] -احمدبن یحیی بن جابر بلاذری,انساب الاشراف,بیروت,ج3,ص366

#امام_حسین_علیه السلام #عاشورا #علل_قیام_عاشورا