#سبک_زندگی_اسلامی
آقایان بخوانند: من دیگر «خسته نباشید» نمى گویم!


صبح شده است و باید هر چه زودتر به محل کار خود بروى.
با خانواده خود خداحافظى مى کنى و سوار تاکسى مى شوى.
به راننده سلام مى کنى و به او مى گویى: خسته نباشید!
و وقتى که به اداره خود مى رسى با همکارانت رو برو مى شوى به آنان سلام کرده و دست مى دهى و باز مى گویى: خسته نباشید!
ما عادت کرده ایم به هر کسى که به کارى مشغول است، «خسته نباشید» مى گوییم.
این کار پسندیده اى است که ما احساسات خوب خود را نسبت به دیگران به زبان آوریم.
ولى من به راننده و همکار و دیگران، «خسته نباشید» نمى گویم!
حتماً تعجّب مى کنى!
من به جاى «خسته نباشید» چنین مى گویم: «عبادتت قبول!»
شاید بگویى که چرا داخل تاکسى و اداره را با مسجد و محراب اشتباه گرفته اى؟
آرى، حق دارى که چنین بگویى!
از آن زمانى که ما عبادت را فقط نماز و روزه دانستیم، از آن زمانى که از دین واقعى دور شدیم، از آن زمانى که عرفان و معنویت را فقط در گوشه خلوت و انزوا جستجو کردیم، دیگر از کمال و سعادت راستین فاصله گرفتیم و از اسلام واقعى دور شدیم.
اگر شما در حال کار کردن هستید من با صداى بلند به شما مى گویم:
اى رزمنده راه خدا!
اى مجاهد!
تو دارى در راه خدا جهاد مى کنى!
آیا شنیده اى که امام صادق(ع) فرمود: «هر آن کس که براى مهیا کردن مخارجِ خانواده خود تلاش کند همانند رزمندگان مى باشد و خدا همان ثوابى را به او مى دهد که به رزمندگان مى دهد».
مگر نمى دانى که یک روز جهاد در راه خدا بالاتر از چهل سال عبادت است.
هر روزى که براى خوشبختى همسر و فرزندت به سر کار مى روى و عرق مى ریزى، به اندازه چهل سال عبادت به خدا نزدیک شده اى.
برادرم!
اگر خداوند بر شما واجب کرده است که براى خرج زن و بچه خود تلاش کنى، باید بدانى که خدا براى این کار تو ثواب بزرگى قرار داده است.
آرى، خداوند مى داند که تو با عشق به سعادت خانواده ات تلاش مى کنى، پس همان ثوابى را که به رزمندگان حقیقى مى دهد به تو هم عنایت مى کند.
حالا که این را دانستى از تو خواهشى دارم:
هر وقت که به سوى خانه باز مى گردى این نکته را به خود یاد آورى کن که تو با خدا معامله کرده اى و خدا در مقابل یک روز کار کردن، ثواب چهل سال عبادت به شما داده است!
پس حواست جمع باشد مبادا عبادت خود را خراب کنى!
حالا که مى خواهى وارد خانه شوى مبادا خستگى خود را به رخ زن و بچه ات بکشى!
همسرت منتظر توست!
باید با روى گشاده وارد خانه شوى، اکنون از عبادت گاه چهل ساله مى آیى، از مهمانى خدا مى آیى!
چهل سال، عبادت، روح شما را با صفا کرده است و اکنون به خدا نزدیک تر شده اى!
آیا باور کرده اى که با کوله بارى از چهل سال عبادت مى خواهى وارد خانه شوى؟
حالا مى خواهم مقدارى فکر کنى!
اگر خداى ناکرده سختى کار خود را به رخ همسرت بکشى غیر از اینکه او را آزرده مى کنى عبادت خود را هم از بین مى برى!
اکنون نزدیک درِ خانه یک لحظه بایست، و لبخندى بر لب هاى خود بنشان!
یار مهربانت، همسر عزیزت چشم به راه توست، او محتاج لبخند توست، این بهترین هدیه تو به اوست.

برگرفته از کتاب 42کتاب خدامیان