یک آماده ظهور می بایست سلوک فردی و اخلاقی خود را به گونه سامان داده باشد که رفتار او گویای صدق و درستی او در این ادعا باشد، چرا که اگر قرار تنها به صرف بیان یک ادعای باشد که در این خصوص خیلی افراد از دیر باز پیش قدم بوده اند، ولی به خاطر خلل و کاستی در سلوک فردی و عدم مطابقت قول و فعل به راستی در زمره ی منتظران راستین قرار نداشته اند: اگر یک منتظر امام مهدی(علیه السلام) رفتار او مطابق ادعایش نباشد دیگران حق دارند که او را این چنین مورد خطاب قرار دهند: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آَمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ؛[ الصف/2] ای کسانی که ایمان آورده اید ، چرا سخنانی می گویید که به کارشان نمی بندید».