کودکی را دیدم که دستانش را با تمام قوا به سمت خدا برده و دعا میکرد…
با خود گفتم یعنی از خدا چی میخواد که این چنین دستانش را به سمت آسمان برده؟؟
آخه کودک در این سن  چه حاجتی دارد!!!!
همسر خوب میخواد؟؟؟
موفق شود برود  مدرسه ؟؟؟
اسباب بازی جدید و خوب بخره؟؟؟
یا مامانش  اجازه بده با گوشی اندرویدش بازی کنه؟ ؟؟
یا اینکه مادرش براش کلی پاستیل و پفک و.. بخره!!!

تمام  اینها میشد دعای یک کودک 4 5 ساله باشه.?
و این کودک برای بدست آوردن  این آرزوهای کوچک به خدای بزرگ التماس میکرد…
فکری در ذهنم آمد چرا من مثل این کودک نباشم؟ ؟؟
چرا از خواسته هایم به سادگی میگذرم؟؟ و به خدای خودم التماس نمیکنم؟؟؟؟؟؟؟؟؟

گاهی باید از کودکان آداب بعضی کاراها را یاد گرفت???