بهتـــرین گــــوشه دنـــج دنیـــــا

دنیا پر از گوشه های دنج است. پر از جاهایی است که آدم ها به آنها نیاز دارند تا دمی بیاسایند، تا دمی با خودشان خلوت کنند. جاهای دنج دنیا همه جا هست،
گاهی برای یافتن مکان های دنج باید راه های دور و طولانی را طی کرد.
گاهی باید برای رسیدن به این گوشه های دنج، سختی ها را تحمل کرد و
گاهی گوشه های دنج به ما نزدیک نزدیک است. تنها و تنها باید از آن دسته آدم ها باشی که هوای دلت را داشته باشی تا بتوانی برای او گوشه دنجی پیدا کنی و او را به آرامشی برسانی، آرامشی که شایسته اوست که دل هدیه و امانت خداوند است و باید هوای او را داشت تا خاطراتی خوب از روزهای زندگی در زمین داشته باشد.

خیلی از آدم های روی زمین وقتی می خواهند برای دلشان کاری بکنند، راهی یکی از دنج ترین مکان های این زمین می شوند که با همه شلوغی اش دنج دنج است.
حرم امام لبخندها و اشک ها با همه شلوغی اش گاهی خلوتکده دل های بسیاری می شود که از دور و نزدیک می آیند تا بیاستند و یا بنشینند و با خدا و با امامشان خلوت کنند.
شاید گوشه دنجی در یک جزیره، در یک کوه و یا در هر کجای این زمین به فراموشی سپرده شود اما وقتی آدمی حرم امام مهربانی ها را به عنوان گوشه دنج زندگی اش انتخاب می کند هیچ چیز نمی تواند باعث شود فراموش کند چه لحظات آسمانی را در گوشه دنج حرم امام داشته است.
یادمان نرود هوای دلمان را داشته باشیم و گوشه دنجی برایش پیدا کنیم هر چه باشد او دل است…..